Dhampiry

Bardzo dawno temu, kiedy nieliczne potomstwo Kaina i jego dalekie pokrewne wampirze dusze tworzyły swoje rody, wszyscy byli co do jednego pewni, że by mieć swoje dziecko muszą człowieka przemienić. Mimo prób i błędów, nigdy nie udało się wampirzycom zajść w ciążę i urodzić prawowitego wampira. Co było wręcz zrozumiałe. Lecz jeden z wampirów, syn Tomasa, postanowił podjąć się eksperymentów na skali stworzenia istoty pół ludzkiej i pół wampirzej. Z zawodu jako człowiek był naukowcem. Będąc wampirem, którego uczynił Tomas ze względu na zadowalające zdolności jego umysłu, posiadanej wiedzy i ważenia eliksirów, wybrał go na swojego jednego z ulubionych potomków. Podobnie jak on, traktował prawo Rady Wampirzej za Święte. Lecz nikt nie wiedział o jego najgłębszych i zakazanych działaniach na ludziach. Skoro wampirzyca nie mogła urodzić potomka wampirowi, to czy kobieta ludzka to uczyni?

Latami wędrował po każdym kraju i mieście, by porywać ciężarne kobiety. Podawał się w szpitalach za lekarza matek ciężarnych. Badał płód i podawał im swoją krew jako lekarstwo. Przy pierwszym trymestrze podawanie swojej krwi zabijało płód. Do przekonywania kobiet, by piły jego krew, pomagał mu w tym dar hipnozy. Wymuszał to na nich, by były mu uległe. Kombinował tak długo, aż zauważył iż dopiero w początkach trzeciego trymestru, gdy dziecko jest nieco bardziej rozwinięte, zaczyna przyjmować pokarm w postaci krwi wampirzej. Nie przewidział jednego skutku ubocznego, że kobieta spożywająca jego krew sama się od niej uzależni.

Kobieta z jego eksperymentu dotrwała do dnia porodu i urodziła ślicznego chłopca, w jego domu, ponieważ to jedyne miejsce, gdzie mógł pracować nad swoimi badaniami. Poeksperymentował z jeszcze dwiema innymi kobietami, gdzie jednej podawał krew bardzo często, zaś drugiej bardzo rzadko. Efekt był przykry na samym końcu. Przy pierwszym przypadku, dziecko zmarło już w łonie matki. Zbyt duża dawka jego krwi wyniszczyła słaby organizm. Z kolei w drugim, urodziło się jako człowiek ale małymi oznakami wampiryzmu, niemal nikłymi. W jednej i w drugiej sytuacji, dopuścił do uzależnienia kobiet od swojej krwi. Obie zabił, jak i również dziecko, które przeżyło. Pozostawił jedynie na wychowaniu udany eksperyment. Podawanie krwi co kilka dni, jest odpowiednią dawką na urodzenie dhampira, jeżeli kobieta będzie też przestrzegać zalecenia swojego lekarza i spożywać normalnie ludzki pokarm. Takich eksperymentów przez swoje życie, wykonał z kilkadziesiąt. W ten sposób dorobił się dziesiątek potomków mieszańców. Ciężko było ukryć ten sekret, jako że znikające ciężarne kobiety, w każdym kraju, były bardzo dostrzegalne i wszczęto masowe ich poszukiwania. Uwagę to przykuło także łowców wampirów, którzy zaczęli swoje śledztwa. Wampir musiał uciekać. Wędrował z miejsca na miejsce. Zabierając ze sobą tych których stworzył i niektóre ich matki. Pływali statkami, lub podróżowali dorożkami.
Gdzie tylko udawało mu się ponownie osiedlić na dłużej, podjął się kolejnych badań, gdzie już skupiał się na obserwacji ich dorastania. Na co były uczulone, co mogły jeść, co pić, jak długo wytrzymywały bez krwi. Dla nich to była istna tortura. Synowie i córki nie wspominają tego dobrze. Kilkoro z nich się wyłamało i niepostrzeżenie uciekło. Paru zostało z nim do samej swojej śmierci. Dzięki temu wiedział, jak długo mogli żyć. Żadne z nich, nie przekroczyło trzech setek.

Edward, bowiem tak mu było na imię, ze swoich badań sporządzał notatki a także kopie, jako upamiętnienie tego co dokonał. Marzyło mu się stworzenie zupełnie nowego gatunku ludzko-wampirzego. Takiego, co nie byłoby narażone na światło dzienne. Udało mu się to osiągnąć w połowie.

Ci którzy od niego uciekli, nie mieli zbyt dużo szczęścia na swojej drodze. Spotkawszy wampira, ginęli z jego ręki. Inni z kolei mieli o tyle dobrze, że ich wysłuchano i dowiedziano czegoś, o czym by nie śnili. Informacje o stworzeniu mieszańców, dotarły do Rady Wampirzej. Starszyzna niezadowolona z takiego obrotu sprawy, rozkazała pojmać sprawcę stworzenia dhampirów. Znalezienie go jednak nie okazało się być do tej pory łatwe. Umykał im w każdym możliwym momencie. Edward miał zostać poddany karze i wytłumaczenia się ze swoich działań.

Społeczeństwo wampirze, starało się trzymać w sekrecie pojawienie dhampirów. Mieszańców krwi ludzkiej i wampirzej. Pragnąc zadbać o to, by te informacje nie dotarły do żadnego ugrupowania łowców. A tym bardziej do ludzi. Narzucono nakaz odnalezienia wszystkich dhampirów i zamknięcia w jednym, wyznaczonym do tego - więzieniu.
Niestety dhampiry nie pozwalają o sobie zapomnieć. Napotykali inne wampiry i sugerowali im swoją pomoc oraz sprzedawali tajemnice swoich ojców, którzy przyczynili się do ich zrodzenia. Wielu pragnęło powiększenia ich populacji, inni z kolei woleli zginąć, nie potrafiąc odnaleźć się w świecie, gdzie przez nikogo nie byli akceptowani.

Cała opisana historia miała miejsce czterysta lat temu. Do dzisiaj nie wiadomo jak dużo dhampirów się uchowało. Ilu powstaje, ilu wyginęło. Szacuje się jednak, że ich populacja jest bardzo mała. Ojca ich narodzin, do teraz nie odnaleziono.

Wyglądem dhampir przypomina bardziej człowieka, niżeli wampira. Nie jest blady, a zachowuje kolor cery swojego ludzkiego rodzica. Jest cieplejszy i łatwiej mu się wmieszać w społeczność ludzką. Jedne co może go wyróżniać, to posiadanie wampirzych kłów, które może wysuwać podczas odczuwania głodu i chęci wbicia się kłami w żyły na istocie żywej (np. człowiek, zwierzę), aby móc napić się jego krwi. Odczuwa wahania temperatury, kiedy jest zimno a kiedy ciepło. Zatem musi się odpowiednio ubierać do danej pory roku.

Dorastając, na pewno bardzo wolno się starzeje. Mając na przykład 40 lat, będzie wyglądał na dwudziestolatka lub mniej. Mając 80, będzie wyglądał na czterdzieści lat. Zaś osiągając 160 lat, wtedy będzie przypominał osiemdziesięcioletniego dziadka.

Średnia wieku życia dhampira może wahać się od 200 do 300 lat, co jednak jest rzadkością, dożyć trzech setek. Powodem są geny ludzkie. Dhampir niestety nie jest istotą długowieczną i kiedyś umrze śmiercią naturalną lub inną.

• Uczulenie na słońce - w połowie dziedziczone po wampirzym rodzicu. Może wychodzić na słońce, ale musi bardzo dobrze mieć okryte swoje ciało. Żaden element jego skóry nie może mieć styczności z promieniami słońca, ponieważ doprowadza to od razu do widocznych i bolesnych poparzeń.
  
• Spożywanie krwi - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  
• Odstraszający swym zapachem czosnek - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  
• Możliwość zachorowania na choroby ludzkie - dziedziczone po ludzkiej matce.

• Wyostrzone zmysły - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  
• Możliwość spożywania posiłków ludzkich i napoi - dziedziczone po ludzkiej matce.
  
• Sprawna zwinność i szybkość - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  
• Zdolność nadprzyrodzona - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  
• Możliwość funkcjonowania za dnia i nocy - dziedziczne po obu rodzicach.
  
• Odczuwalność temperatury ciała zimna i ciepła. - dziedziczone po ludzkiej matce.
  
• Wydłużenie życia, przy zachorowaniu - dziedziczone po wampirzym rodzicu. Krew wampirza leczy szybko lżejsze choroby. Wydłuża życie przy śmiertelnych.

Podobnie jak w przypadku ras wampirzej i ludzkiej, także i dhampir może posiadać swoje umiejętności. W jego przypadku zasada wygląda znacznie inaczej. Jako że w jego żyłach płynie mieszana krew, wampira i człowieka, dziedziczy on jedną nadprzyrodzoną zdolność od wampirzego rodzica i pozostałe od ludzkiej matki. Swoje zdolności może rozwijać, ale nie ma on szans na uzyskanie więcej niż jedną nadprzyrodzoną.

Dhampir ma o tyle dobrze, że może spożywać posiłki ludzkie i napoje. Ale niestety, jego energię i wzmocnienie organizmu leczy tylko krew ludzka, wampirza lub zwierzęca. Jest ona jego narkotykiem, który niezbędny jest także do przetrwania. Zwyczajny obiad nie zaspokoi tego uczucia pragnienia.

Krew ludzką musi pić codziennie, dla zaspokojenia pragnienia głodu wampirzego. Bardziej wytrwali i doświadczeni wiekiem, są wstanie spożywać krew w odstępstwie do 2-3 dni.
Otrzymując do wypicia krew wampirzą, jego głód zaspokojony zostaje na dłuższy okres - do dwóch tygodni.

Można więc powiedzieć, że w przypadku dhampira funkcjonują wszystkie narządy w organizmie. Zatem wypróżniać się też może, po strawieniu posiłku ludzkiego.

Dhampirza regeneracja przebiega wolniej niż u wampirów, z kolei szybciej już u ludzi. Jest procesem pośrednim, z wymieszanymi genami człowieka i wampira poprzez ich krew. Zadrapania mogę goić się w ciągu doby lub niecałych dwóch, kiedy u wampira proces gojenia zachodzi od razu, z kolei u człowieka znika po paru dniach. W przypadku poważniejszych ran jest podobnie. Człowiek musi przeleżeć kilka dni, a nawet tygodni, aby jego poważniejsza rana się porządnie zagoiła, co niekiedy skutkuje rehabilitacjami. U wampirów gojenie przyspiesza spożycie dużej ilości krwi. Wystarczy że podda się odpoczynkowi co najmniej jednego do dwóch dni aby nabrać pełnię sił. U Dhampira proces ten stoi pomiędzy. Krew pozwoli mu co prawda przyspieszyć gojenie ran, że nie spędzi całego miesiąca w szpitalu, ale tydzień porządnego wypoczynku na regenerację mu się przyda.

Dorasta jak każdy normalny człowiek, z możliwością szybszego nieco rozwoju organizmu. Szybciej stanie się doroślejszy od ludzkiej rasy. Problemem niekiedy może stanowić uczulenie na słońce, nie pozwalające w pełni i otwarcie funkcjonować na otwartym terenie. Bezpieczniej jest edukować swojego potomka w pomieszczeniach z małym dostępem światła słonecznego.

Jako że dhampiry, mają sprawny i ludzki w większości organizm, mogą ze sobą współżyć i rozmnażać. Co pozwala im na tworzenie swoich rodzin. W takim przypadku, młode dzieci zrodzone z dhampirzych rodziców, dziedziczą po nich umiejętności. Jedną nadprzyrodzoną i pozostałe ludzkie.

Z kolei połączenie w związku dhampira z człowiekiem, może przynieść dla ich pokolenia tylko ludzi. W takiej istocie przeważać mogą geny ludzkie, jeżeli są dość silne.

Wampira zabić można poprzez ścięcie głowy i spalenie ciała. Wbicie kołka w serce powoduje paraliż ciała. U dhampira niestety wbicie kołka w serce spowoduje śmierć. Ścięcie głowy jak i spalenie także pozbawi go życia. Jednakże proces spalenia jest dla niego dłuższy i boleśniejszy. Jak wampir spłonie nagle, tak człowiek i dhampir będzie cierpiał męki.
Zabić dhampira może także starość.

Inna sprawa ma się w sytuacji chorób. Najgroźniejsze i niemożliwe do wyleczenia dla człowieka, które doprowadzają do ich śmierci, męczą dhampiry dwa razy dłużej niż człowieka. Jeżeli człowiek na przykład, umrze na gruźlicę w wieku 60 lat, to dhampir pomęczy się z tą chorobą o kolejne dziesięć, dwadzieścia lub więcej lat. Krótko mówiąc, choroby również mogą być przyczyną śmierci dhampira.

Dla większości wampirów są czymś, co obrzydza ich rasę. Uważają, że dla mieszańca takiej krwi nie ma miejsca na tym świecie. Starają się ograniczyć ich populację, robiąc masowe łapanki i zamykając ich w przygotowanym dla nich więzieniu. Niektórych zabijano od razu. Istnieje jednak pewna grupa, która sprzeciwia się takim zasadom i stara im pomóc jak może. Jednocześnie łamiąc prawa ustanowione przez Radę.

Rasa ludzka zdaje się nie mieć o nich pojęcia, ponieważ takie istoty potrafią świetnie się wmieszać w ich społeczeństwo, nie robiąc nikomu krzywdy. Nie wiadomo jednak, na ile tak na prawdę ich tajemnica się skrywana przy ludziach. Na pewno są tacy, co prawdę mają. Choćby tacy, co sieroty sami wychowywali.

Dhampir tak na prawdę nie potrzebuje trumny do spania i zamykania się w pomieszczeniach bez dostępu światła. Może funkcjonować za dnia jak i w nocy. Sam wybiera sobie porę do spania. Może nawet odpoczywać w łóżkach i na kanapach, pod warunkiem, że dany mebel jest ustawiony z dala od odsłoniętego okna i padających do pomieszczenia promieni słonecznych. Wychodzenie na zewnątrz w ciągu dnia, kiedy słońce oświetla okolice, jest dość ryzykowne.

Najlepiej jeżeli dhampir ubierze się tak szczelnie, by każdą swoją część ciała dobrze ukryć przed promieniami słonecznymi i będzie poruszał po zacienionych miejscach. Bezpieczniej dla niego jednak będzie pozostanie w domu. Wystawienie się na słońce, może spowodować poparzenia skóry. A im dłużej pozostanie na słońcu, poziom poparzenia może stopniowo wzrastać do stanu krytycznego. Towarzyszyć temu może przeogromny ból.  

Na forum dopuszczamy możliwość stworzenia najstarszych dhampirów w wieku do 300 lat. Zważając na to, że to jest najwyższa średnia ich życia, mając tyle lat nie wyglądają młodo, a bardzo staro. Chcąc stworzyć dhampira w takim wieku, liczyć się trzeba z tym, że będzie bardzo osłabiony, niczym 100-letni dziadek ludzki.

Pamiętać należy, że społeczeństwo dhampirów jest bardzo małe. Przedstawieni poniżej ich rodzice, są odpowiedzialni za początki ich narodzin. Oni ich wychowywali lub porzucali.
Również gracze, posiadający postacie wampirze mogą przyczynić się do zwiększenia ich populacji i być tymi, którzy dadzą im życie, jednocześnie narażając się Radzie Wampirzej.

Wybór rodzica jest dowolny. Może to być jeden z poniżej przedstawionych, lub gracz forumowy, z którym należałoby uzgodnić szczegóły.




Wampirzy syn Tomasa. Za ludzkiego życia naukowiec i badacz. Święcie strzegący prawa, lecz potajemnie je łamiący. Jego największą zdolnością jest hipnoza. Wymuszanie ludzkiej woli i uległości wedle swoich pragnień. Pierwszy, którzy przyczynił się do powstania rasy Dhampirzej. Stworzyciel pół-ludzi, pół-wampiry. Nieuchwytny, ścigany przez Łowców Wampirów oraz Wampirzych wysłany przez Radę. Posiada nie tylko dzieci czysto wampirze z przemiany, ale także dhampirze. Z pochodzenia Anglik. Ostatnio podobno był widziany w Peru.
Umiejętności:
- Hipnoza
- Przenikliwe spojrzenie
- Kontrola snów




Wampirza córka Carmilli, hrabiny z Karnstein. Carmilla była bardziej znana z legend o wampirzycy żywiącej się z tylko z krwi kobiet, w tym dziewic. Przemieniająca na swoje córki tylko płeć piękną. Uważana za homoseksualistkę, przez co była potępiana od wieków. Prawda mówi o tym, że Carmilla była córką Any. Z tej właśnie linii krwi wywodzi się Devika. Hinduska obywatelka kraju Indii. Mimo praktykowania zasad przekazywanych przez matkę, zmieniła swoje poglądy jak tylko spotkała na swojej drodze Edwarda, syna Tomasa. Przekazał jej swoje tajemnice odnośnie tworzenia dhampirzych dzieci. Pomysł ten spodobał się wampirzycy i zaczęła tworzyć swoje córki. Synów z kolei zabijała. Uważała, że kobiety są silniejsze i piękniejsze. O poczynaniach wampirzycy nikt nie wie. Jej istnienie jest owiane tajemnicą. Działa z ukrycia, nie wychylając się. Często gości na wybranych bankietach czy spektaklach. Mało co o niej wiadomo. Najbardziej tajemnicza osoba, wychowująca tylko swoje córki na piękne bestie, wodzące swoje ofiary wyglądem.
Umiejętności:
- Psychokineza
- Trujący pocałunek
- Iluzja




Norweg. Wampirzy syn Tomasa oraz najbliższy brat Edwarda. Jeden z nielicznych wampirów, które kierują się swoimi zasadami. Wspomaga brata w projektach i przy wychowywaniu potomstwa, wampirzego bądź dhampirzego. Sam z kolei posiada kilkoro swoich dzieci. Synów i córki. Mistrz kłamstwa i owijania w bawełnę. Potrafi być szczery aż do bólu.  
Umiejętności:
- Hipnoza
- Zmiennokształtny
- Kontrola nad zwierzętami.

W tej grupie znajdują się wampiry, utworzone przez graczy jako konta postaci, posiadające wiedzę o tworzeniu dhampirów. Oraz takie, które zostały jedynie wspomniane w biografiach powstających na forum dhampirów. Są to pomocne informacje, na wypadek wprowadzenia fabularnych lub eventowych poszukiwań, odpowiedzialnych za rozprzestrzenianie się owej rasy. Którzy za nic mają sobie prawa Rady Wampirzej.

Wampiry wspominane w biografiach dhampirów, będące wstępnie NPCami, nie posiadającymi konta na forum, mogą być wykorzystywane również przez innych graczy na swoich rodziców. Tak samo jest w przypadku istniejących wampirów, tworzących swoje potomstwo dhampirze. Wybierając sobie rodzica na dhampira z tutejszej listy, dobrze jest poinformować pomysłodawcę, czy zgadza się na swojego potomka z naszego pomysłu. Dzięki temu zyskamy sobie nowego tatusia/mamusię albo brata/siostrę.

Przy umiejętnościach pojawia się wpis "Nieznana". Oznacza to, że dany wampirzy rodzic jako NPC, może uzyskać umiejętność inną niż podaną wcześniej przez pomysłodawcę rasy. Przyczyniacie się dzięki temu do utworzenia takiego wampira wspólnie. Jeżeli chcecie by pojawiło się jego imię i zdjęcie, oraz rozbudowany opis - droga wolna. Szczegółowe informacje prosi się o przesłanie na prywatną wiadomość do Cromwella.

Istnieje także możliwość stworzenia NPCa tutaj zamieszczonego, jako normalne konto wampirze. Z zastrzeżeniem, że zaakceptuje opis jaki mu został przypisany, umiejętności, wiek, imię i wszystkie podane tutaj informacje o nim. W przypadku drobnych zmian, lepiej by dogadał się ze swoimi dziećmi, pomysłodawcami.




BRAK ZDJĘCIA
Wampirzy syn Edwarda, któremu ojciec przekazał wiedzę na temat swoich eksperymentów. Jeden z wiernych synów, który pomagał ojcu przy pozyskiwaniu ciężarnych kobiet, do celów naukowych. W późniejszym okresie życia, kiedy ojciec musiał uciekać i się ukrywać, wampir na własną rękę tworzył dhampiry.
Wiek: Nieznany
Umiejętności:
- Jasnowidzenie
- Nieznana
- Nieznana
Rodzaj postaci: NPC
Możliwość stworzenia: Tak
Pomysłodawca: Adam Lermontov




Wampirzy syn Mikhaila. O tworzeniu dhamirów dowiedział się prosto od Edwarda, na którego trafił w XVI wieku. Najstarszy wampir, sprzedał swoje najcenniejsze informacje z badań, jak uzyskać dziecko zrodzone z genów wampirzych jak i ludzkich. Zainteresowany taką opcją posiadania potomstwa, na kilka tygodni później sam postanowił spróbować. Początkowo nie udawało mu się osiągnąć tego co Edward, lecz metodą prób i błędów (kosztem śmierci kilkoro ciężarnych kobiet), urodził się mu syn. Dhampiry tworzył z dużych odstępach czasowych, zważając na to że nie mógł gościć w jednym mieście na dłużej niż rok czy dwa. A wychowywanie dziecka w podróży, było często problematyczne. W kolejnych etapach, starał się znosić obecność kobiety ludzkiej, by podczas jego snu dziennego, opiekowała dzieckiem.
Potomstwa dorobił się w wielu krajach jedynie Europy i Azji. Jako że na nim wisi status "poszukiwanego" przez Radę Wampirzą i Łowców Wampirów, nie posiada stałego miejsca zamieszkania.
Wiek: 30 (635)
Umiejętności:
- Hipnoza
- Trujący Pocałunek
- Telepatia
Rodzaj postaci: Gracz
Możliwość stworzenia: Nie
Pomysłodawca: Ingvar Knutson

By łatwiej można było się zorientować, jak dużą populacją są dhampiry, poniżej prowadzona będzie statystyka ich wieku, oraz z jakiej linii wampirzej pochodzą oni sami, jak i ich rodzice. Społeczeństwo dhampirów jest bardzo małe, co trzeba mieć na uwadze. Wielu z nich umiera śmiercią naturalnie ludzką. Nie są długowieczni.

Podobnie jak w przypadku wampirów, temat będzie na bieżąco aktualizowany. W momencie, gdy jakiś użytkownik traci swoją postać (zostaje porzucona, zabita na fabule) automatycznie zwalnia się jego miejsce w danym przedziale.

Osoby wykreślone, to gracze nieaktywni. Być może kiedyś wrócą. Jeżeli nie, statystycznie zostają wpisani, jako że ich postać żyła w tych czasach i tyle miała lat. Możliwe że jakieś wspomnienia o nich przewiną się na fabule.



Imię i nazwisko - wiek
Imię i nazwisko - wiek
Imię i nazwisko - wiek
Imię i nazwisko - wiek



Einar Mikkelsen - 102 lata Edward [z linii Tomasa]
Erika Mikkelsen - 102 lata Edward [z linii Tomasa]
Rilla Fraser - 110 lat Edward [z linii Tomasa]
Imię i nazwisko - wiek



Imię i nazwisko - wiek
Imię i nazwisko - wiek
Imię i nazwisko - wiek
Imię i nazwisko - wiek



Samuel Meyer - 46 lat  Einar i Erika [Edward z linii Tomasa]
Marta Czech - 28 lat Devika [z linii Any]
Lilly Meyer - 2 lata Einar i Erika [Edward z linii Tomasa]
Imię i nazwisko - wiek

Adam Lermontov - 44 lata ??? syn Edwarda [z linii Tomasa]
Samuel Mikkelsen - 46 lat  Einar i Erika [Edward z linii Tomasa]

Rasa została wprowadzona i opracowana wspólnie z kilkoma graczami. Do jej powstania przyczynili się wszyscy, lecz burzę pomysłów prezentowali:

• Veronica De Foix / Anna Swinburne
  
• Martin Coleman / Gedeon Thine
  
• Beatrice De Medici
  
• Phoebe Donovan

Wszystkim administracja dziękuje za pomoc.