Pamiętnik Vivien

Kilka małych sekretów...

Długo nie wytrzymałam z dala od Anny. Musiałam wrócić. Chociażby dla niej. Chciałam być w miarę blisko niej by mogła w każdej chwili liczyć na moje wsparcie. Wspierać kogoś w listach to nie to samo. Musiałam się też w końcu spotkać z NIM. Po spotkaniu błagałam Niebiosa o wybaczenie, że mimo iż go tak zraniłam, i nie kontaktowałam się z nim przez nieco ponad dwadzieścia lat, nadal go kocham. Na szczęście, wysłuchał mnie. Dał mi szansę by się wytłumaczyć. Jednak nie to jest najważniejsze. Najważniejszą rzeczą w tym wszystkim było to, że nie odrzucił Naszej córki. Wiem, że nie zawsze będą umieli się dogadać i nie raz się pokłócą, ale muszą dać radę. Kiedyś mnie zabraknie, i Anna musi mieć wtedy oparcie w reszcie rodziny. Bo niestety ale z rodu Valerious, zostałyśmy tylko my. A od strony swojego Ojca ma jeszcze przecież dziadków, ciotki itd. Musi znać swoje korzenie i rodzinę.