Postęp fabularny

Ktoś widział go ostatnio. Niby w tłumie, ale jednak zupełnie osamotniony. A przynajmniej tak mogłoby się wydawać. Ślina ciekła mu po brodzie, kiedy krzyczał głośno na temat tego, w co wierzył niemal tak samo święcie jak w Boga. Te bestie, te pomioty szatana, te parszywe kreatury. One istniały! Świat musiał się dowiedzieć o wampirach! Im szybciej się to stanie tym naród będzie bezpieczniejszy!
Jedna z kobiet stojących wśród tłumu gapiów spijała każde słowo z jego ust. On miał rację. Musiał mieć. W końcu, w jaki inny sposób mógłby zginąć jej małżonek? Przecież rany na szyi nie mogły być od wideł, jak powiedział jeden z chłopów. Ona w to nie wierzyła. Coś głęboko w jej podświadomości mówiło jej, że ten dziwny kapłan może mieć rację. Musi mieć rację.
Wysoki mężczyzna w obszernym kapturze założonym na głowę również z uwagą słuchał księdza. Ale cel jego był z goła inny niż młodej wdówki. On musiał dowiedzieć się jak wielkie zagrożenie dla jego rasy stanowi ten człowiek. Czy Rada Wampirów musi szybko interweniować. Czyżby całe ich jestestwo mogło być zagrożone przez jednego, niespełna rozumu mężczyznę? Obrócił się na pięcie i odszedł, aby porozmawiać na ten temat z kimś z działu kronikarzy. Oni na pewno wiedzą, czy wcześniej pojawiła się podoba sytuacja.
Młoda łowczyni była zachwycona wystąpieniem księdza. On robił to, czego oni nie mogli dokonać od stuleci. Podjudzał tłum do działania. Widziała wyraźnie, że jeszcze chwila, może dwie, a wszyscy oni ruszą za jego głosem. Zaczną szukać legowisk dzieci nocy by co do cna je wybić. Łowcy na pewno im w tym pomogą.

A ty? Pomożesz nam rozwinąć tą historię dalej?

Wszelkie przemowy Tajemniczego Kapłana, jakoby na świecie istniały nocne kreatury, które żywią się krwią, ucichły. Od miesiąca nie widziano go, a także nie słyszano więcej jego kazań, ostrzeżeń i nawoływań do walki z istotami nocy. Został uznany za zaginionego, bowiem nikt nie ma pojęcia, co się z nim stało. Został porwany i zabity przez wampiry? A może to łowcy wampirów postanowili go uciszyć? Istnieje jeszcze jedna możliwość, że ktoś z ludzkiej społeczności postanowił dokonać na nim samosądu, za szerzenie tych wszystkich głupot, kłamstw i dziwactw. Nawet policja nie wiedziała co robić – przepadł jak kamień w wodę.

Mimo zniknięcia jednego „problemu”, Łowcy z Rady Wampirów nie mogą narzekać na brak trudnych zajęć. Ich największym problem - jak na razie – pozostają trzy osoby, za którymi zostały wystawione listy gończe. Jedną z poszukiwanych jest dhampirzyca, która zbiegła im trzy lata temu na trakcie pod Paryżem. Pozostała dwójka poszukiwanych – Edward i Ingvar wciąż pozostają nieuchwytni. O tym pierwszym wampirze wciąż nic nie wiadomo, co się zaś tyczy drugiego, podobno ktoś widział go na Wyspach Brytyjskich.

Nie tylko zbiegli stwarzają zagrożenie – według Rady, wampirzemu społeczeństwu, ale również dwie wampirzyce, który zostały przebudzone po wielu latach. Pierwsza, niejaka Veronica de Foix, zwana „Płodną”, zgodnie z wyrokiem Starszyzny Rady Wampirzej, została zakołkowana na kilka setek lat, a jej kara dobiegła końca właśnie tego roku. Nikt jednak nie spodziewał się, że tak wielkim problemem okaże się opanowanie jej żądzy krwi.
Podobna sytuacja miała miejsce w Rumunii, gdzie w czasie jednej nocy została wymordowana cała wioska, za lasem, położonym w okolicach Zamku Draculi. Opowieści snute na temat tej posiadłości i jego tajemnicy, okazały się prawdą. Nie wiadomo, kto wybudził wampirzycę z długiego snu.

Nie tylko wampiry sieją postrach wśród ludzi. Jak wieści donoszą, pod Walią, w lesie w pobliżu niewielkiej wioski, natknięto się na wilkołaka. Rasa, która została uznana za wymarłą, okazała się wcale taką nie być. Czy to nastał właśnie czas ich zemsty za wszelkie krzywdy, jakie zostały im wyrządzone?

Czy zbieg tych wszystkich zdarzeń jest czystym przypadkiem, a może złym omenem? Co będzie dalej – co przyniesie zima, kiedy wreszcie nadejdzie?