Erika Mikkelsen

Biografia:

Związku z tym, że karta postaci przekroczyła limit znaków na jeden post, zostałam zmuszona zaprezentować biografię w oddzielnym temacie: Biografia Eriki Mikkelsen (Lisbet Meyer)

Charakter:

Jej charakter przez lata bardzo mocno ewoluował. Wpływ na to miało wiele czynników, ale największy chaos w jej osobowości wywołało zniknięcie Einara. Nim jednak do tego doszło, kobieta przechodziła przeróżne etapy - od uległości do buntu.
Odkąd tylko pamięta, zawsze ufała tym, którzy byli dla niej dobrzy. Było to z jej strony dość naiwne, bowiem nawet gdy przez wiele lat była więźniem w domu Edwarda, uważała, że to wszystko dlatego, żeby ją chronić. Nie rozumiała tylko „dlaczego”, ale nie dopytywała. Odrobina ciekawości jednak wystarczyła, by brat mógł nieco zamieszać w jej uległej duszy. Za jego namową zbuntowała się przeciwko ojcu, a to dało początek wielu przemianom, jakie dokonały się w jej usposobieniu. Przeważnie były one zmianą na lepsze, ale nie zawsze.
Cechuje ją ciepło i oddanie. Jest też bardzo opiekuńcza, co było widać już w pierwszych latach jej życia. Najbardziej jednak odczuć to mógł jej brat, dla którego zawsze starała się być coraz lepsza, a później dzieci. Pogodna i uśmiechnięta - tak wielu zapamiętało jej twarz.
Nie zawsze jednak taka była. Erika, w przeciwieństwie do brata, gorzej radziła sobie z przeciwnościami losu. Zdarzały się takie momenty, że miała ochotę się poddać. Ma to związek z jej dużą wrażliwością. Bardzo często brała wiele do siebie. Życie jednak potrafi hartować, dzięki czemu z czasem nauczyła się do wszystkiego podchodzić z dystansem i spokojem.
Kiedy po wielu latach niewoli, zasmakowała wreszcie wolności, umiłowała ją na tyle, że nie chciała jej oddawać. Przez to stała się bardziej odważna. Nauczyła się walczyć o swoje mimo strachu, który często jej wtedy towarzyszył. Częściej też zaczęła stawiać na swoim, co nie zawsze podobało się jej bratu.

Zniknięcie Einara zniszczyło ją totalnie. Nawet utraty dzieci nie przeżyła tak mocno, a to dlatego, że miała męża przy sobie. Po jego uprowadzeniu, została zupełnie sama. I gdyby nie okazało się, że znowu jest w ciąży, najprawdopodobniej by się załamała.
Świadomość, że spodziewa się dziecka, dała jej siłę i chęć do dalszej walki. Nie mogła się załamać, ponieważ był ktoś, kto jej potrzebował. Dzięki temu nie tylko przeżyła, ale również obiecała sobie, że nie spocznie, póki nie odnajdzie brata. To była oznaka nie tylko determinacji, ale i desperacji, bowiem kobieta była gotowa zrobić naprawdę wiele, byle tylko osiągnąć cel. Trzeba jednak przyznać, że to wszystko nauczyło ją wytrwałości.
Nie tylko to jednak zmieniło się w Erice. Po wszystkim, co ją spotkało, stała się zamknięta na innych, nieufna. Zawsze stara się zachować dystans, uważając każdego na początku za wroga. Przestała też jawnie okazywać emocje. Obecnie uchodzi raczej za osobę spokojną i tajemniczą. Rzadko się uśmiecha. Również nie płacze.

Ciekawostki:

• Ma ciemnobrązowe, kręcone włosy, które sięgają jej do ramion. Jej oczy są koloru zielonego.
  Mierzy niewiele ponad sto siedemdziesiąt centymetrów.


• Nigdy nie poznała swoich biologicznych rodziców. Matka zmarła przy porodzie. Ojciec nigdy nie został jej przedstawiony. Za swojego rodzica uważa Edwarda, którego krew dała życie jej i jej bratu.


• Jest starszą, bliźniaczą siostrą Einara Mikkelsena.


• Jest praworęczna.


• Opanowała w bardzo dobrym stopniu kilka języków obcych. Są to: duński, rosyjski, chiński, angielski, a także hindi, czy francuski. W nieco mniejszym stopniu opanowała polski oraz włoski.


• Jest matką dwóch synów i córki. Niestety nie wie, gdzie przebywają najstarsze jej dzieci. Mimo wielu lat poszukiwań, nie udało się ich odnaleźć. Córkę, nie chcąc jej narażać na niebezpieczeństwo, pozostawiła pod opieką kobiety, która ma gospodarstwo na wsi pod Paryżem.


• Bardzo dobrze jeździ konno.


• Pierwszej pomocy nauczyła się od ludzi, u których mieszkała i pracowała wraz z bratem, nim opuścili Rosję na dobre.


• Mieszkając przez pewien czas w Chinach, nauczyła się bardzo dużo o ziołach, które ludzie wykorzystują jako leki, ale i trucizny. Również tam posiadła wiedzę o tym, jak walczyć bronią białą o krótkim ostrzu. Liznęła również nieco wiedzy na temat medytacji, ale nie była w tym najlepsza. Widocznie, to jeszcze nie pora na nią.


• Nie lubi pożywiać się jak wampir, dlatego stara się robić to jak najrzadziej. Pożywia się tylko krwią zwierząt, jako że nie ma dostępu do wampirzej. Nigdy nie spożywała ludzkiej.


• Nie ufa wampirom. Kontakty z nimi ogranicza do koniecznego minimum. Ma to związek ze wszystkim tym, co spotkało ją i jej rodzinę. Można nawet pokusić się o stwierdzenie, że obwinia ich za to wszystko, co się im przydarzyło. Rzecz jasna i od tej reguły są wyjątki.


• Kocha swojego brata nie jak siostra, a jak kobieta mężczyznę. Dopuściła się z nim kazirodczego związku. Od wielu lat żyją ze sobą jak małżeństwo.


• Na lewym nadgarstku - po wewnętrznej stronie, ma wytatuowaną część symbolu Yin-Yang. W jej przypadku jest to Yin. Drugą część ma jej brat. Tatuaż ten zrobiła będąc w Chinach.


• Ma kilka blizn na ciele - głównie na wysokości żeber. Wszystkie one są podłużne. Zawdzięcza je wampirom z Rady, która zaatakowała ją i Einara w listopadzie 1882 roku.


• Kilka rozlanych blizn posiada też na rękach. Powstały one na skutek działania promieni słonecznych na skórę.


• Nie umie płakać. Ostatni raz jej oczy uroniły łzy, kiedy straciła Einara.


• Nie wie jak się to dzieje, ale często odnosi wrażenie, że czuje to, co przeżywa jej brat.


• Nigdy nie straciła nadziei na to, że uda jej się wreszcie odnaleźć Einara. Wciąż wierzy, że mężczyzna żyje.