Wilkołaki - Charakterystyka

Wilkołaki - Charakterystyka

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Go down

Wilkołaki - Charakterystyka Empty Wilkołaki - Charakterystyka

Pisanie by Vampire Kingdom 23/02/18, 09:46 pm

Rasa Wilkołak

Historia Powstania

Historia wilkołactwa sięga równie daleko, co wampiryzmu. Kain, przekonany o tym, że zabił swojego brata Abla, został "naznaczony piętnem wampiryzmu", w którym przetrwać mógł tylko dzięki spożywaniu krwi i funkcjonowaniu w porach nocnych. Nie było mu dane więcej ujrzeć słońca, które za karę raniło jego ciało. Jego życie było trudne... Co nie znaczy, że jego brata było lepsze.
Abel pozostawiony przez brata na śmierć, został odnaleziony przez wilki, z których jeden go ugryzł. Gdy zaszło słońce a na niebie pojawił się księżyc w pełni, Abel o dziwo zaczął dawać oznaki życia. Nie wiedział, czy to już koniec i przeszedł na drugą stronę, czy tylko się mu to śni. Jego serce waliło jak oszalałe. Jego ciało dokonywało transformacji. By pomścić i powstrzymać swojego brata, został przywrócony do życia przez Matkę Naturę, bądź samego Boga - nikt nie potrafił tego wyjaśnić. Mimo szansy, jaką dostał, przystosowanie się do nowego życia, nie było łatwe. By przeżyć, musiał żywić się mięsem - ludzkim, zwierzęcym, jakie wpadnie w jego ręce, czy raczej łapy, jego pysk. Wyglądał jak pokryty futrem człowiek o twarzy, łapach i ogonie wilka. Zaczął poruszać się znacznie szybciej i zwinniej. Widział i słyszał lepiej niż dotychczas to miało miejsce. Również zapachy stały się mocniejsze i bardziej wyraźne. Jego siła również wzrosła. To wszystko miało jednak swoją cenę, a były nią bardzo bolesne przemiany.
Abla uważa się za jedynego wilkołaka, który w pełni potrafi kontrolować swoje ciało po przemianie w bestię. Jest pierwszym swego gatunku i to on dał jemu początek, choć lata zajęło mu zrozumienie tego, kim, a właściwie czym się stał i jak ma radzić sobie z tym w życiu.
Podróżując po świecie w poszukiwaniu odpowiedzi, na swej drodze spotkał kilku mężczyzn którzy byli gotowi mu pomóc i towarzyszyć. Metodą prób i błędów, uczynił ich swoimi pierwszymi synami - pierwszymi, najstarszymi wilkołakami. Dopiero po latach zdecydował się na przemienienie kobiet, czyniąc je swoimi córkami. Nie wszystkie jednak to przeżyły. Słabe nie miały szans na przeżycie. Nie była to jednak tylko domena kobiet. Podobna sytuacja miała miejsce, gdy próbował uratować chorowitego chłopaka. Nie myślał, że jego jad jest tak silny, że nie da on szans na przeżycie nawet słabym mężczyznom. Wtedy to zrozumiał jedno - jego przyszły potomstwo musi być silne zarówno fizycznie, ale i psychicznie, musi mieć silną wolę przetrwania. Tylko tak uda im się przeżyć.
Pierwszą córkę udało mu się przyjąć do swojego stada dopiero po setkach lat. Była jedyną kobietą wśród dziesięciu już synów -nie wspominając o tych, którzy przy próbie przemiany zmarli.
Abel stawiał na ostrożność. Uczył każde ze swoich dzieci, ale i siebie, jak żyć jako wilkołak. Wspólnie poznawali tajemnice swojej rasy, zapisując to, co przeżyli. Również i oni, przebywając w jego otoczeniu, nauczyli się kontrolować swoje ciała podczas pełni.
Po upływie setek lat, Kain dowiedział się o tym, że jego brat jakimś cudem przeżył. Obawiając się jego zemsty, zorganizował atak na jego stado. Z racji tego, że miał on przewagę nad bratem, Abel przegrał walkę, ale tym samym obronił swoje potomstwo, dając im szanse na ucieczkę i na to, by mogli zadbać o ich rasę. Abel został zniewolony przez swojego brata Kaina. Jaki los spotkał go w niewoli, tego nie wie nikt.
Dzieci nocy z krwi Abla założyły własne stada w każdym zakątku świata, wciąż uciekając przed wampirami. Do dziś garstka uchowała się na wolności. Z kolei największa ich liczba, została zniewolona przez wampiry polujące na ich rasę. Pięciu najstarszych, zachowało życie do dzisiaj. Czterech nadal jest na wolności, jeden pozostaje wciąż uwięziony. Z biegiem lat wieści o ich istnieniu stały się legendami. Przez ostatnie setki lat nikt nie widział już żadnego wilkołaka, co nie znaczy, że wyginęły, lecz bardzo dobrze się ukrywali. Wampiry, niby czują nad nimi zwycięstwo, ale nie mają pojęcia, że ukrywające się stada, rosną w siłę.
Warto dodać, że miejscem narodzin i rozwoju rasy są tereny Ameryki Północnej. Kontynent ten - oddalony od pozostałych, pozwolił wieść wilkołakom spokojne życie do czasu, aż na te ziemie nie przypłynęli ludzie, a razem z nimi wampiry. Legendy o wilkołakach najbardziej znane są w śród Indian. Wielu wierzy z historię o tym, że rasa wywodzi się prosto od nich. Legendy o Ablu, jako jednym z największych wilkołaków, ojcu pozostałych są czczone i opowiadanie z pokolenia na pokolenie. Stał się on symbolem wielu indiańskich plemion. Niewielu osobników do dziś żyje, jako wilkołaki. Tajemnica ta jest mocno strzeżona.


Wygląd

Wilkołak na co dzień jest zwyczajnym człowiekiem, którego wyróżniać może na stałe podniesiona ciepłota ciała (temp. ok 37,6 stopni Celsjusza) oraz znacznie szybsze bicie serca. Jedyna zmiana, jaka w nim zachodzi, ma miejsce w momencie pojawienia się księżyca w pełni, kiedy dochodzi do niekontrolowanej przemiany. Całe ciało zaczyna porastać futro, którego kolor jest zależny od koloru włosów wilkołaka w ludzkiej postaci. Jeżeli osobnik, będący wilkołakiem, jest czarnowłosy, jego sierść będzie tej samej barwy. W przypadku blondynów sierść wilkołaka może być kremowa, ecru lub biała, co jest zależne od odcienia ich włosów w ludzkiej postaci. Głowa uzyskuje kształt wilczego pyska - ulega ona wydłużeniu, pojawiają się wilcze uszy, a zęby zamieniają się w ostre kły. Zmianie ulegają też górne i dolne kończyny, które to stają się masywniejsze, przypominając tym samym bardziej wilcze łapy. Paznokcie u rąk wydłużają się, przybierając kształt wilczych pazurów. Wilkołaka w tej postaci można przyrównać do hybrydy wilka i człowieka, w której funkcjonuje podczas każdej pełni księżyca i trwa tak długo, aż on nie zajdzie. Wtedy to wilkołak wraca do swej ludzkiej postaci. Dla wielu - zwłaszcza kobiet, jest to dość problematyczne, ponieważ po zakończeniu tego procesu, zawsze jest on nagi. Dzieje się tak dlatego, ponieważ w wyniku przemiany wszelka odzież, jaką osoba ma na sobie, ulega zniszczeniu.


Słabe i mocne strony

Słabe strony:
  • Pełnia księżyca - to coś, czego najbardziej obawiają się wilkołaki, bowiem będąc pod jego wpływem dochodzi do niekontrolowanej i bardzo bolesnej przemiany w hybrydę człowieka i wilka. W tej postaci nie są w stanie nad sobą panować, w wyniku czego może dojść do krzywdzenia osób postronnych, jak i bliskich przemienionej osoby.
  • Jemioła - ta trująca, będąca półpasożytem, roślina jest dla nich tym, czym czosnek dla wampira. Ochroni ona każdego przed wilkołakiem, kto ma ją przy sobie. Zapach tej rośliny jest dla tych istot odrzucający. Rozwieszenie jemioły w domostwach oraz noszenie jej przy sobie, chroni przed atakiem wilkołaka.
  • Tojad - roślina silnie trująca. Spożycie jej może powodować śmierć lub poważne zatrucie organizmu, objawiające się bólem głowy, dekoncentracją i mdłościami. Napar z tej rośliny wydziela dość nieprzyjemny zapach. Podany wilkołakowi w czasie pełni księżyca, nie zabije go, ale może wywołać wyżej wymienione objawy zatrucia nim.
  • Srebro - wilkołaki są bardzo wrażliwe na ten metal. Niezależnie od tego, czy jest on w postaci ludzkiej czy bestii, srebro zawsze będzie go parzyć, a rany nim zadane będą cięższe do wyleczenia. Dodatkowo powoduje ono osłabienie organizmu wilkołaka i ból w miejscu zetknięcia się ciała ze tym metalem.

Mocne strony:
  • Zmysł węchu - bardzo dobrze rozwinięty węch, pozwala mu na wyczucie nie tylko ludzkiej istoty w najbliższym otoczeniu oraz zwierząt, ale także dhampira, czy wampira. Przed wilkołakiem nie można się ukryć nawet dzięki zdolności niewidzialności, ponieważ żadna rasa nie jest wstanie ukryć swojego zapachu przed nim. Również Ci, którzy próbują zwieść wilkołaka przybierając postać kogoś innego, powinni mieć się na baczności, ponieważ zmiennokształtność nie zmienia ich charakterystycznego zapachu, a jedynie wygląd. Dzięki ta dobrze rozwiniętemu zmysłowi powonienia, istoty te są wstanie wyczuć w jedzeniu oraz napojach wszelkie trucizny.
  • Zmysł wzroku - podobnie jak wampiry, bardzo dobrze widzą w nocy. Ujrzą każdą istotę poruszającą się w ciemności.
  • Zmysł słuchu - jak każdy ze zmysłów wilkołaka, tak i ten jest bardzo dobrze rozwinięty, co umożliwia tym istotą usłyszenie każdego szmeru, szelestu a nawet skradania się. Wampir w walce z wilkołakiem powinien mieć się na baczności.
  • Zmysł smaku - wilkołaki są bardzo wyczulone na smaki, co w połączeniu z ich silnym zmysłem powonienia sprawia, że nie tkną niczego, co im śmierdzi.
  • Siła - jest dwukrotnie większa niż u człowieka, czy dhampira, co umożliwia choćby przewrócenie powozu czy dorożki, a także rozerwanie pazurami dachu wspomnianego środku transportu. W przypadku wampirów ich siła jest porównywalna. To wszystko ma jednak miejsce tylko w czasie pełni, bowiem w przypadku ubywającego i nowiu księżyca ich siła maleje do ludzkich możliwości. Cechę tą można uznać za zaletę, jak i wadę.
  • Zwinność - zarówno w ludzkiej formie, jak i w postaci hybrydy, istoty te wykazują się zdecydowanie większą zwinnością niż przeciętny człowiek. Ich ruchy stają się szybsze i płynniejsze, dzięki czemu szybciej się poruszają, biegają, a także szybciej reagują na wszelkie przeszkody, które znajdują się na ich drodze. Dla wielu z przedstawicieli tejże rasy nie jest problemem również skakanie, np.: po dachach.
  • Regeneracja - nie jest na tyle rozwinięta co u wampirów, ale dorównuje poziomowi dhampirom. Jednak szybkość działania zależna jest także od faz księżyca. Przy pełni rany goją się szybko. Po dobie nie ma po nich śladu. Z kolei przy nowiu, rany goją się w tempie zwolnionym, jak u człowieka. W przybywającym księżycu, regeneracja zwiększa swoje działanie, z kolei przy ubywającym, zmniejsza.  

Umiejętności

Wilkołaki nie posiadają, ani nie otrzymują jakiegoś specjalnego daru nadprzyrodzonej mocy, które znane są przede wszystkim u rasy wampirzej. Jedyną zdolnością, z jakiej słyną, to niekontrolowana transformacja w zwierzę, jakim jest hybryda wilka i człowieka. Dokonywana jest ona każdej pełni księżyca i trwa przez całą noc, kiedy księżyc jest na niebie. Cykl ten trwa przez trzy noce bycia księżyca w tejże fazie. Cały proces przemiany jest bardzo bolesny, czy to zmieniając się w wilkołaka, czy powracając do pierwotnej, ludzkiej postaci.
Poza transformacją, rozwinięciu u tych osobników ulegają wszystkie zmysły, podwaja się siła i zwinność. W postaci wilkołaczej, ich bronią są ostre pazury mogące rozszarpać swoją ofiarę. Wilkołak jest wstanie nawet przygnieść swoją ofiarę, co w najgorszych przypadkach może skończyć się śmiercią. W tym stadium mogą cieszyć się "nieśmiertelnością", która trwa tylko w czasie pełni księżyca. Innymi słowy, trudno jest ich wtedy zabić.

Starsze wilkołaki, których doświadczenie życiowe jest duże, starają się zapanować nad bestią, którą stają się podczas każdej pełni. Ten stan kontroli jest możliwy do osiągnięcia w okolicach 420-500 lat, czyli w okresie zbliżającego się końca ich egzystencji. Tak jak człowiek na starość, w wielu przypadkach, jest wstanie pojąć najtrudniejsze rzeczy, tak i oni są wstanie osiągnąć doskonałą kontrolę nad swoim ciałem i rozumieć innych. Nie opierają się już wtedy na zwierzęcych instynktach. Potrafią je oddalić poza swoją świadomość. Stan ten nazywa się "Pełną Kontrolą".

Poza nadprzyrodzoną transformacją, posiadają zwyczajne ludzkie umiejętności, które mogą rozwijać tak samo jak ludzie.


Fazy Księżyca

Cała egzystencja wilkołaka - czy to w ludzkiej postaci, czy zwierzęcej, zarówno w nocy jak i w dzień, jest uzależniona od faz księżyca. Każda z nich ma inny wpływ na jego organizm.

  • Nów: w tej fazie wilkołak nie różni się niczym od przeciętnego dhampira. Wszystkie zmysły, siła, zwinność, a także zdolność regeneracji są na tym samym poziomie, co u dhampirów. Z tego powodu wilkołak w tej fazie księżyca może być narażony na większe niebezpieczeństwo i stać się łatwym celem pojmania lub zabicia.
  • Księżyc przybywający: to stan, w którym umiejętności wilkołaka w ludzkiej postaci zwiększają się z każdym procentem przybywania księżyca. Szybkość jego regeneracji wzrasta i zaczyna powoli dorównywać wampirzej. Również jego zmysły się wyostrzają. Rośnie jego siła, oraz zwinność. Gdy księżyc dojdzie do I kwadry, zdolności wilkołaka są o 50% większe, niż te ludzkie i dhampirze.
  • Pełnia: podczas niej wilkołak znajduje się w swej najlepszej formie. Jego siła oraz zwinność zostają podwojone, niekiedy też potrojone, a zmysły maksymalnie wyczulone. Regeneracja również osiąga swój szczyt, stając się porównywalnie tak szybka, jak ta wampirów. Wilkołak w tej postaci może stanowić spore zagrożenie dla wampirów, przewyższając ich swoją fizyczną siłą, refleksem i zwinnością. Minusem tej fazy księżyca jest niekontrolowana przemiana w hybrydę, która trwa póki księżyc nie zajdzie.
  • Księżyc ubywający: to stan przeciwny do fazy przybywania. Wszelkie zdolności wilkołaka zaczynają słabnąć do momentu osiągnięcia dhampirzego poziomu (faza nowiu).

Głód

Wilkołaczy głód jest całkiem inny niż ten znany u wampirów, czy dhampirów. Wilkołaki nie odczuwają pragnienia krwi - nie jest im ona niezbędna do życia, tak samo jak go nie wydłuża. Głód, jaki odczuwają te istoty, występuję tylko po przemianie w hybrydę i jest to łaknienie surowego mięsa, niezależnie od tego, czy będzie ono ludzkie, czy zwierzęce. Istoty te raczej nie spożywają wampirzego mięsa z racji tego, ponieważ nie ma ono kompletnie smaku (ma to związek z tym, że komórki ich ciała są martwe).
By zaspokoić głód, wilkołak minimum raz na noc w czasie pełni powinien spożyć przynajmniej jedną osobę dorosłą, bądź dwójkę młodych. Taka ilość jest wystarczająca, by zaspokoić łaknienie. Zapotrzebowanie organizmu hybrydy na surowe mięso może jednak wzrosnąć (i to dwukrotnie), jeśli przed przemianą wilkołak w swej ludzkiej formie nie naje się do syta.


Dorastanie/Dojrzewanie

Wilkołaki dorastają i dojrzewają tak samo jak ludzie czy dhampiry, niezależnie od tego w jakim wieku zostali dotknięci klątwą.
Wilkołakiem można urodzić się tylko ze związku dwóch wilkołaków. W przypadku gdy istota ta zwiąże się z człowiekiem ich potomstwo będzie ludzkie.
Okres czasu, przez jaki wilcze kobiety są płodne, różni się w zależności od tego, czy jest ona wilkołakiem z urodzenia, czy została przemieniona. W przypadku tych pierwszych, dzieci mogą rodzić średnio do 270 roku życia. Okres ten jest jednak znacznie krótszy u kobiet przemienionych, które są płodne mniej więcej 40 lat dłużej niż ludzkie kobiety.
Wilkołaki nie są nieśmiertelne. Maksymalna długość ich życia wynosi około 500 lat. Mimo wilczych genów, to wciąż ludzie, którzy zostali napiętnowani klątwą.


Przemiana w Wilkołaka

To proces bardzo bolesny (zarówno w momencie przemiany w bestię, jak i powrotu do poprzedniej, ludzkie formy), zachodzący podczas każdej pełni księżyca. Piętno wilkołactwa można przekazać tylko w czasie pełni, poprzez ugryzienie bestii. Ofiara, która tego doświadczy, przemienia się, ale dopiero następnej nocy pełni księżyca. Jeżeli ugryzienie miało miejsce w ostatnim cyklu wspominanej fazy, do przemiany może dojść dopiero następnego miesiąca.
Najlepiej proces ten znoszą mężczyźni, których organizm jest silny. Kobiety zwykle nie przeżywają go. Umierają one zwykle po pierwszym ugryzieniu, czy pierwszej przemianie. Ich organizm musi być naprawdę silny, by mogły przetrwać transformację.
Przemiana u wilkołaków z urodzenia przez pierwsze lata ich życia (okres niemowlęctwa, a później dzieciństwa), jest zahamowana. Mniej więcej na przełomie 12-13 roku życia dochodzi do pierwszej, niekontrolowanej transformacji.

By stać się wilkołakiem, ugryziony musi zostać człowiek posiadający silny organizm. Który przetrwa do następnej pełni księżyca i z powodzeniem przemieni się w wilkołaka. Wspomniane ugryzienie boli tak samo, jak przy ugryzieniu każdego innego zwierzęcia. W zależności od wielkości i głębokości rany. Ubytek krwi, jak i rozwalenie tętnic może spowodować śmierć ofiary wilkołaka. Nie odratuje go nawet przemiana w wampira.


Zachowanie Wilkołaka

Po dokonaniu się przemiany podczas pełni księżyca, wilkołak kieruje się głównie zwierzęcymi instynktami, jednakże głębokie uczucia też mają w nim swój udział. Widząc przed sobą bliską i znaną mu osobę, niekiedy jest wstanie się opanować i cofnąć, choć to zdarza się rzadko. Wilkołak stacza wtedy z sobą wewnętrzną walkę, gdzie ludzka świadomość przeciwstawia się zwierzęcym instynktom.
Wilkołak w formie ludzkiej, często może być drażliwy i reagować zbytnią agresją, kiedy się go atakuje, bądź zaczepia. Związku z tym stara się on raczej nie zwracać na siebie uwagi. Uśpione, wilcze geny - nawet w ludzkie postaci, mogą uaktywnić się w najmniej odpowiednim momencie, sprawiając, że istota naznaczona klątwą bardzo szybko może stracić nad sobą panowanie.


Śmierć Wilkołaka

Zabicie wilkołaka w czasie pełni jest bardzo trudne, ale nie niemożliwe. Najłatwiej tego dokonać poprzez obezwładnienie bestii i odczekanie, aż księżyc zacznie zachodzić. Wtedy to można go zabić na wiele różnych sposobów, np.: ściąć mu głowę, wyrwać serce, spalić, etc. Bardzo często wykorzystuje się wtedy jego słabości , jak: srebro, jemiołę, czy tojad.
Znający dobrze istotę wilkołaka, wie jak go wytropić, zwabić w zastawioną przez siebie pułapkę i pokonać go.


Stosunek innych ras do wilkołaków

Wilkołaki nie są akceptowane zarówno przez ludzi jak i wampiry, przez co nie mogą żyć spokojnie i swobodnie wśród innych. Przez swoje piętno, dzielą los dhampirów. Są wyrzutkami, samotnymi i zdanymi tylko na siebie i swoich pobratymców. Większość z nich została zniewolona przez wampiry, natomiast ci, którym udało zachować się wolność, są zmuszeni do ciągłego ukrywania się. Jedyne wsparcie, akceptację jak i pomoc, mogą otrzymać od rozumiejących ich los dhampirów. Wampiry natomiast dążą do zniewolenia wszystkich potomków Abla. Chcą z nich uczynić swoich niewolników - psy na łańcuchu i w kagańcu. Wiele, spośród schwytanych przez wampiry, wilkołaków została osadzona w więzieniu „Czarna Mewa”.


Vampire Kingdom

Vampire Kingdom
Punkty : 0


https://vampirekingdom.forumpl.net/t83-karta-postaci-wzor#130 https://vampirekingdom.forumpl.net/t88-informator-wzory#135 https://vampirekingdom.forumpl.net/t89-forma-listowna-wzor#136

Powrót do góry Go down

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Powrót do góry

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach