Dhampiry - Charakterystyka

Dhampiry - Charakterystyka

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Go down

Dhampiry - Charakterystyka  Empty Dhampiry - Charakterystyka

Pisanie by Vampire Kingdom 30/12/17, 01:15 am

Rasa Dhampir

Historia Narodzin

Bardzo dawno temu, kiedy nieliczne potomstwo Kaina i jego dalekie pokrewne wampirze dusze tworzyły swoje rody, wszyscy byli co do jednego pewni, że by mieć swoje dziecko muszą człowieka przemienić. Mimo prób i błędów, nigdy nie udało się wampirzycom zajść w ciążę i urodzić prawowitego wampira. Co było wręcz zrozumiałe. Lecz jeden z wampirów, syn Tomasa, postanowił podjąć się eksperymentów na skali stworzenia istoty pół ludzkiej i pół wampirzej. Z zawodu jako człowiek był naukowcem. Będąc wampirem, którego uczynił Tomas ze względu na zadowalające zdolności jego umysłu, posiadanej wiedzy i ważenia eliksirów, wybrał go na swojego jednego z ulubionych potomków. Podobnie jak on, traktował prawo Rady Wampirzej za Święte. Lecz nikt nie wiedział o jego najgłębszych i zakazanych działaniach na ludziach. Skoro wampirzyca nie mogła urodzić potomka wampirowi, to czy kobieta ludzka to uczyni?

Latami wędrował po każdym kraju i mieście, by porywać ciężarne kobiety. Podawał się w szpitalach za lekarza matek ciężarnych. Badał płód i podawał im swoją krew jako lekarstwo. Przy pierwszym trymestrze podawanie swojej krwi zabijało płód. Do przekonywania kobiet, by piły jego krew, pomagał mu w tym dar hipnozy. Wymuszał to na nich, by były mu uległe. Kombinował tak długo, aż zauważył iż dopiero w początkach trzeciego trymestru, gdy dziecko jest nieco bardziej rozwinięte, zaczyna przyjmować pokarm w postaci krwi wampirzej. Nie przewidział jednego skutku ubocznego, że kobieta spożywająca jego krew sama się od niej uzależni.

Kobieta z jego eksperymentu dotrwała do dnia porodu i urodziła ślicznego chłopca, w jego domu, ponieważ to jedyne miejsce, gdzie mógł pracować nad swoimi badaniami. Poeksperymentował z jeszcze dwiema innymi kobietami, gdzie jednej podawał krew bardzo często, zaś drugiej bardzo rzadko. Efekt był przykry na samym końcu. Przy pierwszym przypadku, dziecko zmarło już w łonie matki. Zbyt duża dawka jego krwi wyniszczyła słaby organizm. Z kolei w drugim, urodziło się jako człowiek ale małymi oznakami wampiryzmu, niemal nikłymi. W jednej i w drugiej sytuacji, dopuścił do uzależnienia kobiet od swojej krwi. Obie zabił, jak i również dziecko, które przeżyło. Pozostawił jedynie na wychowaniu udany eksperyment. Podawanie krwi co kilka dni, jest odpowiednią dawką na urodzenie dhampira, jeżeli kobieta będzie też przestrzegać zalecenia swojego lekarza i spożywać normalnie ludzki pokarm. Takich eksperymentów przez swoje życie, wykonał z kilkadziesiąt. W ten sposób dorobił się dziesiątek potomków mieszańców. Ciężko było ukryć ten sekret, jako że znikające ciężarne kobiety, w każdym kraju, były bardzo dostrzegalne i wszczęto masowe ich poszukiwania. Uwagę to przykuło także łowców wampirów, którzy zaczęli swoje śledztwa. Wampir musiał uciekać. Wędrował z miejsca na miejsce. Zabierając ze sobą tych których stworzył i niektóre ich matki. Pływali statkami, lub podróżowali dorożkami.
Gdzie tylko udawało mu się ponownie osiedlić na dłużej, podjął się kolejnych badań, gdzie już skupiał się na obserwacji ich dorastania. Na co były uczulone, co mogły jeść, co pić, jak długo wytrzymywały bez krwi. Dla nich to była istna tortura. Synowie i córki nie wspominają tego dobrze. Kilkoro z nich się wyłamało i niepostrzeżenie uciekło. Paru zostało z nim do samej swojej śmierci. Dzięki temu wiedział, jak długo mogli żyć. Żadne z nich, nie przekroczyło trzech setek.

Edward, bowiem tak mu było na imię, ze swoich badań sporządzał notatki a także kopie, jako upamiętnienie tego co dokonał. Marzyło mu się stworzenie zupełnie nowego gatunku ludzko-wampirzego. Takiego, co nie byłoby narażone na światło dzienne. Udało mu się to osiągnąć w połowie.

Ci którzy od niego uciekli, nie mieli zbyt dużo szczęścia na swojej drodze. Spotkawszy wampira, ginęli z jego ręki. Inni z kolei mieli o tyle dobrze, że ich wysłuchano i dowiedziano czegoś, o czym by nie śnili. Informacje o stworzeniu mieszańców, dotarły do Rady Wampirzej. Starszyzna niezadowolona z takiego obrotu sprawy, rozkazała pojmać sprawcę stworzenia dhampirów. Znalezienie go jednak nie okazało się być do tej pory łatwe. Umykał im w każdym możliwym momencie. Edward miał zostać poddany karze i wytłumaczenia się ze swoich działań.

Społeczeństwo wampirze, starało się trzymać w sekrecie pojawienie dhampirów. Mieszańców krwi ludzkiej i wampirzej. Pragnąc zadbać o to, by te informacje nie dotarły do żadnego ugrupowania łowców. A tym bardziej do ludzi. Narzucono nakaz odnalezienia wszystkich dhampirów i zamknięcia w jednym, wyznaczonym do tego - więzieniu.
Niestety dhampiry nie pozwalają o sobie zapomnieć. Napotykali inne wampiry i sugerowali im swoją pomoc oraz sprzedawali tajemnice swoich ojców, którzy przyczynili się do ich zrodzenia. Wielu pragnęło powiększenia ich populacji, inni z kolei woleli zginąć, nie potrafiąc odnaleźć się w świecie, gdzie przez nikogo nie byli akceptowani.

Cała opisana historia miała miejsce czterysta lat temu. Do dzisiaj nie wiadomo jak dużo dhampirów się uchowało. Ilu powstaje, ilu wyginęło. Szacuje się jednak, że ich populacja jest bardzo mała. Ojca ich narodzin, do teraz nie odnaleziono.


Wygląd

Wyglądem dhampir przypomina bardziej człowieka, niżeli wampira. Nie jest blady, a zachowuje kolor cery swojego ludzkiego rodzica. Jest cieplejszy i łatwiej mu się wmieszać w społeczność ludzką. Jedne co może go wyróżniać, to posiadanie wampirzych kłów, które może wysuwać podczas odczuwania głodu i chęci wbicia się kłami w żyły na istocie żywej (np. człowiek, zwierzę), aby móc napić się jego krwi. Odczuwa wahania temperatury, kiedy jest zimno a kiedy ciepło. Zatem musi się odpowiednio ubierać do danej pory roku.
Dorastając, na pewno bardzo wolno się starzeje. Mając na przykład 40 lat, będzie wyglądał na dwudziestolatka lub mniej. Mając 80, będzie wyglądał na czterdzieści lat. Zaś osiągając 160 lat, wtedy będzie przypominał osiemdziesięcioletniego dziadka.
Średnia wieku życia dhampira może wahać się od 200 do 300 lat, co jednak jest rzadkością, dożyć trzech setek. Powodem są geny ludzkie. Dhampir niestety nie jest istotą długowieczną i kiedyś umrze śmiercią naturalną lub inną.


Słabe i mocne strony

Słabe strony:
  • Uczulenie na słońce - w połowie dziedziczone po wampirzym rodzicu. Może wychodzić na słońce, ale musi bardzo dobrze mieć okryte swoje ciało. Żaden element jego skóry nie może mieć styczności z promieniami słońca, ponieważ doprowadza to od razu do widocznych i bolesnych poparzeń.
  • Spożywanie krwi - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  • Odstraszający swym zapachem czosnek - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  • Możliwość zachorowania na choroby ludzkie - dziedziczone po ludzkiej matce.

Mocne strony:
  • Wyostrzone zmysły - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  • Możliwość spożywania posiłków ludzkich i napoi - dziedziczone po ludzkiej matce.
  • Sprawna zwinność i szybkość - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  • Zdolność nadprzyrodzona - dziedziczone po wampirzym rodzicu.
  • Możliwość funkcjonowania za dnia i nocy - dziedziczne po obu rodzicach.
  • Odczuwalność temperatury ciała zimna i ciepła. - dziedziczone po ludzkiej matce.
  • Wydłużenie życia, przy zachorowaniu - dziedziczone po wampirzym rodzicu. Krew wampirza leczy szybko lżejsze choroby. Wydłuża życie przy śmiertelnych.

Umiejętności

Podobnie jak w przypadku ras wampirzej i ludzkiej, także i dhampir może posiadać swoje umiejętności. W jego przypadku zasada wygląda znacznie inaczej. Jako że w jego żyłach płynie mieszana krew, wampira i człowieka, dziedziczy on jedną nadprzyrodzoną zdolność od wampirzego rodzica i pozostałe od ludzkiej matki. Swoje zdolności może rozwijać, ale nie ma on szans na uzyskanie więcej niż jedną nadprzyrodzoną.


Głód

Dhampir ma o tyle dobrze, że może spożywać posiłki ludzkie i napoje. Ale niestety, jego energię i wzmocnienie organizmu leczy tylko krew ludzka, wampirza lub zwierzęca. Jest ona jego narkotykiem, który niezbędny jest także do przetrwania. Zwyczajny obiad nie zaspokoi tego uczucia pragnienia.
Krew ludzką musi pić codziennie, dla zaspokojenia pragnienia głodu wampirzego. Bardziej wytrwali i doświadczeni wiekiem, są wstanie spożywać krew w odstępstwie do 2-3 dni.
Otrzymując do wypicia krew wampirzą, jego głód zaspokojony zostaje na dłuższy okres - do dwóch tygodni.
Można więc powiedzieć, że w przypadku dhampira funkcjonują wszystkie narządy w organizmie. Zatem wypróżniać się też może, po strawieniu posiłku ludzkiego.


Regeneracja

Dhampirza regeneracja przebiega wolniej niż u wampirów, z kolei szybciej już u ludzi. Jest procesem pośrednim, z wymieszanymi genami człowieka i wampira poprzez ich krew. Zadrapania mogę goić się w ciągu doby lub niecałych dwóch, kiedy u wampira proces gojenia zachodzi od razu, z kolei u człowieka znika po paru dniach. W przypadku poważniejszych ran jest podobnie. Człowiek musi przeleżeć kilka dni, a nawet tygodni, aby jego poważniejsza rana się porządnie zagoiła, co niekiedy skutkuje rehabilitacjami. U wampirów gojenie przyspiesza spożycie dużej ilości krwi. Wystarczy że podda się odpoczynkowi co najmniej jednego do dwóch dni aby nabrać pełnię sił. U Dhampira proces ten stoi pomiędzy. Krew pozwoli mu co prawda przyspieszyć gojenie ran, że nie spędzi całego miesiąca w szpitalu, ale tydzień porządnego wypoczynku na regenerację mu się przyda.

Dorastanie/Dojrzewanie

Dorasta jak każdy normalny człowiek, z możliwością szybszego nieco rozwoju organizmu. Szybciej stanie się doroślejszy od ludzkiej rasy. Problemem niekiedy może stanowić uczulenie na słońce, nie pozwalające w pełni i otwarcie funkcjonować na otwartym terenie. Bezpieczniej jest edukować swojego potomka w pomieszczeniach z małym dostępem światła słonecznego.
Jako że dhampiry, mają sprawny i ludzki w większości organizm, mogą ze sobą współżyć i rozmnażać. Co pozwala im na tworzenie swoich rodzin. W takim przypadku, młode dzieci zrodzone z dhampirzych rodziców, dziedziczą po nich umiejętności. Jedną nadprzyrodzoną i pozostałe ludzkie.
Z kolei połączenie w związku dhampira z człowiekiem, może przynieść dla ich pokolenia tylko ludzi. W takiej istocie przeważać mogą geny ludzkie, jeżeli są dość silne.


Śmierć Dhampira

Wampira zabić można poprzez ścięcie głowy i spalenie ciała. Wbicie kołka w serce powoduje paraliż ciała. U dhampira niestety wbicie kołka w serce spowoduje śmierć. Ścięcie głowy jak i spalenie także pozbawi go życia. Jednakże proces spalenia jest dla niego dłuższy i boleśniejszy. Jak wampir spłonie nagle, tak człowiek i dhampir będzie cierpiał męki.
Zabić dhampira może także starość.
Inna sprawa ma się w sytuacji chorób. Najgroźniejsze i niemożliwe do wyleczenia dla człowieka, które doprowadzają do ich śmierci, męczą dhampiry dwa razy dłużej niż człowieka. Jeżeli człowiek na przykład, umrze na gruźlicę w wieku 60 lat, to dhampir pomęczy się z tą chorobą o kolejne dziesięć, dwadzieścia lub więcej lat. Krótko mówiąc, choroby również mogą być przyczyną śmierci dhampira.


Stosunek innych ras do dhampira

Dla większości wampirów są czymś, co obrzydza ich rasę. Uważają, że dla mieszańca takiej krwi nie ma miejsca na tym świecie. Starają się ograniczyć ich populację, robiąc masowe łapanki i zamykając ich w przygotowanym dla nich więzieniu. Niektórych zabijano od razu. Istnieje jednak pewna grupa, która sprzeciwia się takim zasadom i stara im pomóc jak może. Jednocześnie łamiąc prawa ustanowione przez Radę.
Rasa ludzka zdaje się nie mieć o nich pojęcia, ponieważ takie istoty potrafią świetnie się wmieszać w ich społeczeństwo, nie robiąc nikomu krzywdy. Nie wiadomo jednak, na ile tak na prawdę ich tajemnica się skrywana przy ludziach. Na pewno są tacy, co prawdę mają. Choćby tacy, co sieroty sami wychowywali.


Funkcjonowanie za dnia i w nocy

Dhampir tak na prawdę nie potrzebuje trumny do spania i zamykania się w pomieszczeniach bez dostępu światła. Może funkcjonować za dnia jak i w nocy. Sam wybiera sobie porę do spania. Może nawet odpoczywać w łóżkach i na kanapach, pod warunkiem, że dany mebel jest ustawiony z dala od odsłoniętego okna i padających do pomieszczenia promieni słonecznych. Wychodzenie na zewnątrz w ciągu dnia, kiedy słońce oświetla okolice, jest dość ryzykowne. Najlepiej jeżeli dhampir ubierze się tak szczelnie, by każdą swoją część ciała dobrze ukryć przed promieniami słonecznymi i będzie poruszał po zacienionych miejscach. Bezpieczniej dla niego jednak będzie pozostanie w domu. Wystawienie się na słońce, może spowodować poparzenia skóry. A im dłużej pozostanie na słońcu, poziom poparzenia może stopniowo wzrastać do stanu krytycznego. Towarzyszyć temu może przeogromny ból.  


Twórcy rasy

Rasa została wprowadzona i opracowana wspólnie z kilkoma graczami. Do jej powstania przyczynili się wszyscy, lecz burzę pomysłów prezentowali:

  • Veronica De Foix / Anna Swinburne
  • Martin Coleman / Gedeon Thine
  • Beatrice De Medici
  • Phoebe Donovan

Wszystkim administracja dziękuje za pomoc.

Vampire Kingdom

Vampire Kingdom
Punkty : 0


https://vampirekingdom.forumpl.net/t83-karta-postaci-wzor#130 https://vampirekingdom.forumpl.net/t88-informator-wzory#135 https://vampirekingdom.forumpl.net/t89-forma-listowna-wzor#136

Powrót do góry Go down

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Powrót do góry

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach