Aleksis VI Palaiológos

Aleksis VI Palaiológos

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Go down

Aleksis VI Palaiológos Empty Aleksis VI Palaiológos

Pisanie by Aleksy Paleolog 12/06/17, 10:23 pm



Aleksis VI Palaiológos

Wizerunek: Christos Tsaganeas
Data urodzenia (wiek):  wtorek 14.08.1398 Roku Pańskiego (486/37)
Miejsce urodzenia:  Konstantynopol, Święty Pałac
Miejsce zamieszkania:  Londyn, okresowo Paksos (od 1864 nal. do Grecji)
Rasa: Wampir
Zawód: Kronikarz
Tytuł/Ranga: Szef działu
Stan cywilny: Wdowiec
Umiejętności i ich poziom: Telepatia (podstawowy), hipnoza (nowicjusz)

Biografia:
Aleksy VI Paleolog urodził się we wtorek czternastego sierpnia Roku Pańskiego 1398. Był on pierwszym synem Ireny Gattilusio oraz Jana VII Paleologa. Jego matka była córką genueńskich okupantów Eubei, natomiast ojciec - ex cesarzem z roku 1390. W momencie narodzin Aleksego, jego rodzina przebywała na dworze sułtana osmańskiego Bajazyda I.
Sytuacja ta jednak prędko się zmieniła, gdy w roku 1399 Bajazyd postanowił zdobyć serce świata – Konstantynopol. Cesarz Manuel II, który dziewięć lat wcześniej obalił Jana VII, teraz musiał udać się w podróż po Europie, szukając pomocy dla upadającego Cesarstwa Wschodu. Jako współcesarz, władzę objął właśnie ojciec Aleksego, Jan. Formalnie współcesarzami byli także Aleksy VI oraz urodzony w 1400 roku jego brat, Adronik V. De facto nie sprawowali jednak oni żadnej władzy, nie mając skończonych nawet pięciu lat.
Dzięki sprzyjającej woli Boga, ich ojcu udało się przetrzymać wojska sułtana aż do roku 1402, kiedy to Anatolia została zaatakowana przez Timurydów: bandę ideologicznie przypominającą Mongołów. Bajazyd dostał się do niewoli, a w państwie Osmanów wybuchła wojna domowa. Na korzystnych warunkach podpisano traktat pokojowy, zwracający Bizancjum część utraconego wybrzeża dzisiejszej Turcji, a także Tesaloniki.
Jan VII musiał jednak dwa lata później oddać władzę w ręce powracającego Manuela II. Dzięki zręczności dyplomatycznej zachował jednak tytuł Bazyleusza, a także tytułował się "Cesarzem Całej Tesalii". Po śmierci Jana w 1408 roku (miał on 38 lat), tytuł ten odziedziczył jedyny jego żyjący potomek – Aleksis. Adronik był już bowiem od roku martwy; dożył tylko siódmej wiosny.

Dziesięcioletni Aleksy nie posiadał zbyt dużej władzy nad swoimi ziemiami. Rządził nimi jednak przez następne piętnaście lat, z lepszym lub gorszym skutkiem. Nauczył się w tym czasie dość dużo o ekonomii i administracji, wolny czas poświęcił także na naukę historii oraz teologii. Niestety, w 1422 los postanowił zatoczyć koło i, pod koniec rządów Manuela II, Turcja zaatakowała ponownie. Obroną stolicy dowodził przyszły cesarz, Jan VIII (nie mylić go z ojcem, Janem VII). Pomimo włożonych wysiłków, nie można było bronić zarówno Tesalii jak i Tracji. Podstępem, Adronik (syn Manuela II, nie martwy brat Aleksisa) zdradził Aleksego oraz cesarza i sprzedał Tesalię Wenecjanom w 1423. Pozostawała ona w ich rękach aż do 1430, gdy na następne kilka stuleci znalazła się pod osmańskim zarządem. Konstantynopol jednak ciągle trwał. W roku sprzedania Salonik, władzę oficjalnie objął też Jan Ósmy – ten, który miał okazać się przedostatnim Bazyleuszem. Chcąc ocalić cesarstwo, dążył on do zjednoczenia katolicyzmu z prawosławiem, czym zyskał sobie nienawiść Rusi, Europy Zachodniej oraz Grecji - efekt zupełnie przeciwny do zamierzonego.
Od roku 1433, Aleksis (częściowo na polecenie cesarza) przygotowywał się do wzięcia udziału w soborze we Florencji (1439), mającym to niedoszłe połączenie zapieczętować. W tym też roku ożenił się z Julią, pomniejszą hrabiną włoską (zmarła w 1450). Podczas dysputów z mniejszością ikonoklastów w Konstantynopolu, Aleksy poznał pewnego bardzo ekscentrycznego popa-męczennika, umierającego na białaczkę. Jak dowiedział się jeszcze w tym samym roku, był to wampir imieniem Justyn Batrian - syn wampira Mikhaila - osoba mająca okazać się kluczową w życiu Aleksisa. Przemiana była dla Aleksisa wyjątkowo trudna i był on zatrważająco bliski śmierci; nie pomogło też to, że rodzic wypił krwi nieckę za dużo i dodatkowo organizm osłabił. Przez pierwsze dwa lata wampirzego życia, Cesarza Tesalii uznawano za zaginionego. W tym okresie również został on zarejestrowany w Radzie.
Do życia publicznego powrócił dopiero w 1435; od czasu Soboru (1439) znacznie rzadziej uczestniczył też w życiu publicznym. Oczywiście, razem z wiekowym mnichem manipulowali jeszcze czasem imperatorem, chociażby mianując Konstantyna XI jego następcą (i ostatnim Bazyleuszem w historii). Od roku 1447 do 1450 o Aleksisie ponownie nie ma żadnych wzmianek; udał się on w tym czasie na pielgrzymkę po stepach Moskwy i Nowogrodu, szukając sposobów na ratunek umierającego państwa. Tutaj też doskonalił zdolność telekinezy, której zresztą nauczył się mimowolnie nawiązując myślowe rozmowy ze swoim stwórcą.
Niestety, pomoc większa niż aranżacja kilku małżeństw władców księstwa Moskiewskiego z Bizancjum nie była możliwa. Spodziewając się najgorszego, Aleksis wraca do Konstantynopola z początkiem roku 1451. Wraz ze swoim stwórcą postanawiają do końca istnienia kraju walczyć z islamskim najeźdźcą (Justyn prawdopodobnie był ogromnym fanatykiem religijnym i oddanym służącym cesarza; Aleksy z kolei należał raczej do uczniów zatrważająco posłusznych, bronił też własnego interesu).

W Roku Pańskim 1453. nadeszło najgorsze. Oczy mieszkańców Konstantynopola, stolicy Wschodniego Rzymu, ujrzeli jedne z największych dział w historii. Dział wymierzonych w Mury Teodozjusza.
W dniu wystrzelenia pierwszych kul, Justyn na wszelki wypadek zapewnił Aleksego, że jest on już gotów zacząć samodzielne życie, tym samym kończąc jego szkolenie. Między 28 a 29 maja trwały ostatnie walki o miasto. Justyn zaginął około północy. Pojmano go i wywieziono już na początku lipca w karawanie do Ankary. Za dnia spaliło go słońce i tak skończyła się historia jednego z największych fanatyków prawosławia. Aleksis sam nie wie (lub nie chce wiedzieć) ile lat żył jego stwórca ani jaka była jego pełna historia. Wie natomiast na pewno, że w dniu upadku Cesarstwa, 29 maja, sam został pojmany przez gwardię sułtana Mehmeda II. Pod osłoną nocy, chcąc pozbyć się możliwie wielu opozycjonistów z dynastii cesarskiej, wywieziono go do jaskini Belbaşı na południowym zachodzie Anatolii. Tam też został spalony na stosie dnia 17 lipca, w dniu swoich imienin. Władze tureckie nie zabezpieczyły się jednak przed potencjalnym wampiryzmem palonego, a jaskinię pozostawiły niestrzeżoną. Dodatkowo, cała sprawa wyszła prędko na jaw, a świat wschodniego chrześcijaństwa postawił zdecydowany opór takiemu bezczeszczeniu członków byłej rodziny cesarskiej. W XVI wieku Aleksy został formalnie uznany przez władzę patriarszą za męczennika (w prawosławiu męczennik jest uznawany również za świętego), a choć podjął przy tym samym znaczące ryzyko, to sam uczestniczył we własnej kanonizacji. Relikwią po nim został podrobiony palec osmańskiego oficera oraz kępka włosów, którą miał rzekomo stracić w dniu porwania.

Aleksis zaczął w tym momencie znacznie ciekawszy rozdział swojego życia – życia formalnie już martwego. Po kilku dniach, niczym Zbawca-Mesjasz, odrodził się ze swoich nierozsypanych popiołów. Paskudnie brzydki, rodził trwogę u tych, którym zdarzyło się go widzieć. Dążąc do odzyskania sił, sączył krew islamskich dam oraz imamów, a na początku 1454 wykupił miejsce na genueńskiej łodzi i popłynął do Francji. Wojna stuletnia skończyła się kilka miesięcy temu i Akwitania zdawała się być idealnym miejscem do zaszycia się przed pamięcią i czasem. Podróżując między Bordeaux a Tuluzą, dożył zaszczytnego wieku stu dwudziestu lat. Z czasem jego blizny zasklepiły się, a twarz odzyskała dawny wygląd; poza kilkoma bliznami na plecach wyglądał już tak, jak przed przemianą. Wtedy jednak uznał, że powinien powrócić do mieszania się w politykę. Wyemigrował do Anglii mniej-więcej wraz z objęciem władzy przez przez Henryka VIII. W czasach niepokojów, plądrował irlandzkie wioski; pod nieobecność króla przesiadywał nawet w Londynie. Potem jednak zaczęły się problemy natury religijnej, a Aleksy, jako głęboko przekonany prawosławny o poglądach raczej religijnie radykalnych, postanowił trzymać się od sporu z daleka. Wrócił do Anglii po śmierci Krwawej Marii w 1558; wolny czas spędził na Krecie (do 1556) oraz na Paksos, w którym bezgranicznie się zakochał. Do tego stopnia, że gdy Brytania zdobyła je w roku 1810 (wraz z resztą wysp Jonii), natychmiast wykupił wszystkie możliwe ziemie na wyspie, czyniąc je praktycznie jego własnością. Całe 19 kilometrów kwadratowych dość biednej i zacofanej wyspy na jego własność (władzę nad Paksos i tak sprawują jego powiernicy; rządzenie nią per se Aleksis uznał za niepotrzebnie ryzykowne).
Nie wybiegając jednak nazbyt w przyszłość: w 1558, władzę w Anglii przejęła Elżbieta I Wielka. Aleksy, jak wielu innych poddanych, szybko zauważył jej zręczność i liczne umiejętności. Z zadowoleniem oglądał wzrost zysków zarówno jego jak i państwa angielskiego. Nigdy nie zbliżał się niepotrzebnie do królowej, obawiając się jej pięknych słów i charyzmy. W tym okresie odkrył jednak swoją umiejętność hipnozy, wykorzystując ją potem na różnorakich dwórkach. Żył w spokoju aż do momentu, gdy po władzę postanowił sięgnąć Cromwell. Wtedy, jak zwykle w sytuacjach niepokoju, wyruszył na Paksos, szukając spokoju, schronienia i sposobności do pogłębiania wiedzy historycznej. W tym okresie był już bowiem jedną z najważniejszych osób w dziale kronikarzy.

Okres ludwikowski przeżył z kolei w Luwrze, przyglądając się Mazarinowi, a następnie kardynałowi Richelieu, jednemu z jego największych idoli. Okres władzy Ludwika XIV był też okresem drugiego małżeństwa Aleksego, tym razem z Marią – austriacką, wyjątkowo bladą księżniczką. Ta jednak w r. 1720 postanowiła zacząć nowe życie w sposobie podobnym do tego, który on wykorzystał w 1453. “Powiesiła się z rozpaczy za niedoścignioną miłością” i nigdy jej więcej nie widział: postanowił uszanować jej decyzję. Czasem podejrzewa, że została ona Katarzyną Wielką, cesarzową Rosji, natomiast są to wyłącznie jego subiektywne domysły. Od 1715 na stałe powrócił do Anglii i skupił się na jednym ze swoich największych dzieł: “O historii władzy i religii, co przeplata się”, w którym skupił się na jak najdokładniejszym opisaniu wykorzystania wierzeń w manipulacji tłumem (sam pozostał jednak głęboko wierzącym oraz, bądź co bądź, świętym prawosławnym). Pisząc tom, jak go nazwał, minus pierwszy, udał się wraz z Napoleonem i jego badaczami do Egiptu u schyłku osiemnastego stulecia. Tam również poczynił nieco odkrywczych badań, opisując archetyp króla-boga. W uznaniu za to oraz kilka innych dzieł, a także długą pracę na rzecz rozwoju i “poprawiania” historii, w 1804 został mianowany naczelnym kronikarzem nad kronikarzami, kronikarzem wszystkich kronikarzy. Do dzisiaj posługuje się jednak głównie tytułem Cesarza Rzymskiego oraz Całej Tesalii, a na wieści z imperium osmańskiego zakrzykuje “Basileus Basileon, Basileuon Basileuonton!”. Rzadko kiedy, szczerze mówiąc, chwali się dzierżonym tytułem naczelnego kronikarza.
Od lat XX osiemnastego wieku aktywnie wspiera niepodległościowe ruchy greckie i miał swój zauważalny wpływ w utworzeniu Królestwa Greckiego w 1832 podczas konferencji w Londynie (miejsce konferencji również świadczy o tym, jak bardzo... zaangażowany był w tę sprawę).
Największą akcją, jakiej podjął się w ciągu ostatnich kilkunastu lat był chyba jednak głośny sprzeciw ws. udziału Brytanii w wojnie krymskiej (za pomocą zmanipulowanych posłów i swoich stronników). Po tym miał jeszcze swój udział w akcie przekazania wysp Jonii Grecji w 1864 roku.

Charakter:
Aleksy jest wampirem lekko... znudzonym. Tak, znudzony zdaje się być dobrym słowem. Nie jest on ostatecznie pozbawiony życiowej energii czy wigoru – wbrew przeciwnie, potrafiłby go z siebie wykrzesać jeszcze dość sporo. Natomiast ma znaczny problem z szukaniem ku temu motywacji: jego sytuacja finansowa jest niezagrożona, a w życiu społecznym również nie miewa większych problemów... cóż, przynajmniej nie takich, które spędzałyby mu sen z powiek. W razie czego, powtarza, zawsze może uciec na Paksos czy inną wyspę Rodos lub Lesbos, zakryć się niczym Julia Augustowna na wyspie Pandaterię i pozostać tam na pół stulecia bez większej szansy na znalezienie. Prawdziwą pasją Aleksisa pozostaje spokojna praca, dość leniwe zabawy, niemrawe potańcówy i zaczytywanie się w starych księgach. Generalnie jest bardzo cyniczny lub też nieprzyzwoicie żartobliwy. Może nie oschły, ale raczej szorstki, o ile nie ma ochoty rozmawiać. Na ogół średnio interesują go rozmowy na błahe tematy. W średnim stopniu wyrozumiały, ma też dość duży, jak na wampira, szacunek do młodszych. Jeśli przekroczy się jednak granice jego spokoju, to potrafi żywić dość długą urazę; lęka się też zdrady oraz dwulicowości, która niezmiernie go irytuje, o ile nie jest użyta jako narzędzie polityczne. W polityce, jak twierdzi, więcej chwytów staje się legalnymi. Ze zrozumiałych względów dość mocno boi się ognia. Jest też nad wyraz religijnym prawosławnym i żywi bardzo ciepłe uczucia bliskie patriotyzmu wobec narodu greckiego... za którego skrytego mesjasza poniekąd się uważa. Ludzi raczej nie lubi; nie uważa ich jednak za wrogów. Bardziej za efemerycznych współpracowników lub dobry sposób na wysłowienie się podczas obrad Izb bez potrzeby narażania się na niepotrzebne wykrycie.

Ciekawostki:
  • Tysiąc siedemset sześćdziesiąt cztery milimetry wzrostu.

  • Podają datę, lubi czasem podać ją od założenia Rzymu miast daty od narodzenia Chrystusa, chociaż używa ich na ogół zamiennie; w księgach pisze wyłącznie daty od Chrystusa.

  • Wampirzy rodzic to Justyn Batrian. Nie jest pewna jego charakterystyka; najpewniej, wnioskując po akcencie i zachowaniu, był Gruzinem. Fanatyk religijny i przesadny patriota; pedant. Z lekka wyrozumiały, zdawał się lubić Aleksisa.

  • Boi się ognia, gdyż został spalony żywcem, co jest nieco traumatycznym przeżyciem.

  • Lubi filozofię, muzykę klasyczną oraz angielskie walce.

  • Autor kilku istotnych książek nt. polityki, historii i filozofii rządzenia. Jego najważniejsze dzieło to "O historii władzy i religii, co przeplata się”.

  • Jego pierwsza żona zginęła w 1450; druga prawdopodobnie może wciąż żyć i Aleksis podejrzewa ją o rządzenie Rosją pod koniec XVIII wieku, na co w wolnych chwilach szuka dowodów – bez zauważalnych efektów.

  • Aleksis VI Palaiológos oznacza po polsku, oczywiście, Aleksy VI Paleolog. Zamiennie stosuję imię polskie i greckie.

  • Jako, że jest jedynym żywym Paleologiem, a także nosi tytuł Cesarza Całej Tesalii, to okazjonalnie tytułuje się licznymi tytułami rzymskiej i bizantyjskiej szlachty: Cesarzem, Imperatorem, Bazyleuszem, Autokratą, Prokonsulem i tak dalej. Żaden z tytułów nie ma realnej władzy, a tylko władztwo nad Tesalią zostało mu kiedykolwiek oficjalnie przyznane, choć władzę de facto stracił jeszcze za życia ludzkiego. Według teorii jest też jedynym pretendentem do tronu Cesarstwa Rzymskiego (wschodniego), co daje mu pewne prawo do sławienia się tym tytułem.

  • Ma prawie dziewiętnaście kilometrów kwadratowych ziemi na Paksos, czyli całą wyspę, co nie czyni go nikim ważnym, a ilość jego... siły ludzkiej to nieco ponad tysiąc niewykształconych chłopów. Wyspą zarządzają jego namiestnicy i w zasadzie niewiele osób jest świadomych tego, że to Aleksis posiada tę niezbyt ważną wysepkę w archipelagu jońskim.



Ostatnio zmieniony przez Aleksy Paleolog dnia 15/06/17, 09:40 pm, w całości zmieniany 2 razy
Aleksy Paleolog

Aleksy Paleolog
Tytuł : Basileus Basileon, Basileuon Basileuonton
Wiek : 486/37
Zawód : Kronikarz
Stan cywillny : Wdowiec
Umiejętności : Telepatia (p), hipnoza (n)
Punkty : 23


https://vampirekingdom.forumpl.net/t471-aleksis-vi-palaiologos https://vampirekingdom.forumpl.net/t474-aleksis-palaiologos#1239 https://vampirekingdom.forumpl.net/t473-aleksis-palaiologos#1238

Powrót do góry Go down

Aleksis VI Palaiológos Empty Re: Aleksis VI Palaiológos

Pisanie by Cromwell 15/06/17, 04:24 pm

Źle przeliczyłeś umiejętności. Masz do dyspozycji 48 punktów. Sumując umiejętności jakie wbrałeś i ich poziom, wynosi 70 pkt. Czyli o 22 pkt masz za dużo. Popraw dobierając odpowiednio umiejętności tak, byś się zmieścił w 48 pkt. Pamiętaj, że wybierając poziom przeciętnego, musisz także punkty wydać za nowicjusza.

Z jakiej linii wampirzej wywodzi się rodzic Aleksisa, Justyn Batrian? Chodzi o to, kto z najstarszych wampirów tutejszej fabuły był jego rodzicem.

Aleksy Paleolog napisał: Boi się ognia, gdyż został spalony żywcem, co jest nieco traumatycznym przeżyciem.
Ogień zabija wampiry. Nie ma szans by przeżył spalenie, nawet żywcem.

Aleksy Paleolog napisał:(...) Aleksis zaczął w tym momencie znacznie ciekawszy rozdział swojego życia – życia formalnie już martwego. Po kilku dniach, niczym Zbawca-Mesjasz, odrodził się ze swoich nierozsypanych popiołów. Paskudnie brzydki, rodził trwogę u tych, którym zdarzyło się go widzieć. Wtedy też odkrył swoją zdolność bycia niewidzialnym i po części to dzięki niej przeżył XV stulecie. (...)
Wampir nie może odrodzić się z popiołów niczym feniks. Jak wyżej wspomniałem, ogień wampira zabija na amen. Nawet jeżeli do podpalenia doszło w miejscach, gdzie słońce nie sięga.
Cromwell

Cromwell
Administrator
Tytuł : Lord Protektor
Zawód : Admin / Mistrz Gry
Punkty : 0


https://vampirekingdom.forumpl.net/t83-karta-postaci-wzor#130 https://vampirekingdom.forumpl.net/t88-informator-wzory#135

Powrót do góry Go down

Aleksis VI Palaiológos Empty Re: Aleksis VI Palaiológos

Pisanie by Aleksy Paleolog 15/06/17, 09:32 pm

Temat: opis wampirów
Poddział: Jak zabić wampira?
Tekst: "Ostatnim znanym sposobem zabicia dziecka nocy jest spalenie na stosie. Bardzo pomocne w momencie gdy do świtu jeszcze daleko, a my szybko chcemy pozbyć się przeciwnika. Płomienie potrafią być dla wampira śmiertelne, ale mało kto wie o tym, że nie zawsze tak musi być. W momencie, gdy popiół ze stosu nie zostanie rozrzucony po wygaśnięciu, wampir ma szansę na to, aby się scalić. Jest to proces cholernie bolesny, długotrwały i prowadzi do powstania wielu blizn, które dopiero z upływem wielu lat znikają. Takie scalenie potrafi trwać do trzech dni, jednak jeśli ognisko w którym zginął wampir znajdowało się na otwartym powietrzu, promienie słoneczne z pewnością skończą to, czego ogień nie dokonał."

Nie znalazłem jasnej informacji dt. ilości przysługujących mi punktów oraz zakładałem, że tylko najstarsze wampiry muszą się babrać z informacją o pochodzeniu. To już edytowałem, natomiast mam poważne zastrzeżenia do rozbieżności między zasadami kanonu a twoją uwagą.
Aleksy Paleolog

Aleksy Paleolog
Tytuł : Basileus Basileon, Basileuon Basileuonton
Wiek : 486/37
Zawód : Kronikarz
Stan cywillny : Wdowiec
Umiejętności : Telepatia (p), hipnoza (n)
Punkty : 23


https://vampirekingdom.forumpl.net/t471-aleksis-vi-palaiologos https://vampirekingdom.forumpl.net/t474-aleksis-palaiologos#1239 https://vampirekingdom.forumpl.net/t473-aleksis-palaiologos#1238

Powrót do góry Go down

Aleksis VI Palaiológos Empty Re: Aleksis VI Palaiológos

Pisanie by Cromwell 17/06/17, 10:51 pm

Informacje odnoście przydzielanych punktów znajdziesz w temacie pod nazwą "FAQ".

Nie odpowiedziałeś mi na jedno pytanie:
Cromwell napisał:Z jakiej linii wampirzej wywodzi się rodzic Aleksisa, Justyn Batrian? Chodzi o to, kto z najstarszych wampirów tutejszej fabuły był jego rodzicem.
Cromwell

Cromwell
Administrator
Tytuł : Lord Protektor
Zawód : Admin / Mistrz Gry
Punkty : 0


https://vampirekingdom.forumpl.net/t83-karta-postaci-wzor#130 https://vampirekingdom.forumpl.net/t88-informator-wzory#135

Powrót do góry Go down

Aleksis VI Palaiológos Empty Re: Aleksis VI Palaiológos

Pisanie by Aleksy Paleolog 18/06/17, 12:11 am

Napomniałem "Jak dowiedział się jeszcze w tym samym roku, był to wampir imieniem Justyn Batrian - syn wampira Mikhaila - osoba mająca okazać się kluczową w życiu Aleksisa."
Aleksy Paleolog

Aleksy Paleolog
Tytuł : Basileus Basileon, Basileuon Basileuonton
Wiek : 486/37
Zawód : Kronikarz
Stan cywillny : Wdowiec
Umiejętności : Telepatia (p), hipnoza (n)
Punkty : 23


https://vampirekingdom.forumpl.net/t471-aleksis-vi-palaiologos https://vampirekingdom.forumpl.net/t474-aleksis-palaiologos#1239 https://vampirekingdom.forumpl.net/t473-aleksis-palaiologos#1238

Powrót do góry Go down

Aleksis VI Palaiológos Empty Re: Aleksis VI Palaiológos

Pisanie by Cromwell 18/06/17, 09:59 pm


Karta postaci zaakceptowana!

Od teraz możesz zacząć swoją przygodę na fabule. Pamiętaj, aby założyć tematy pomocnicze jak informator i temat listowny.
A także, uzupełnij profil.  

Życzymy Powodzenia!
Ilość pozostałych punktów: 23
Cromwell

Cromwell
Administrator
Tytuł : Lord Protektor
Zawód : Admin / Mistrz Gry
Punkty : 0


https://vampirekingdom.forumpl.net/t83-karta-postaci-wzor#130 https://vampirekingdom.forumpl.net/t88-informator-wzory#135

Powrót do góry Go down

Aleksis VI Palaiológos Empty Re: Aleksis VI Palaiológos

Pisanie by Sponsored content


Sponsored content


Powrót do góry Go down

Zobacz poprzedni temat Zobacz następny temat Powrót do góry

- Similar topics

 
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach